X LAT WYDAWNICTWA HARCERSKIEGO. KATALOG 1958-1968

• Tytuł: X LAT WYDAWNICTWA HARCERSKIEGO. KATALOG JUBILEUSZOWY 1958-1968
• Autor: Praca zbiorowa
• Wydawnictwo: Harcerskie
• Rok wydania: 1968
• Format książki: 135 x 135 mm
• Ilość stron: 199
• ISBN: BRAK
• Okładka: miękka
• Sygnatura: 389581
• Stan: bardzo dobry -
• Uwagi: minimalne przykurzenia i otarcia krawędzi okładki

W dniu 17 września 1958 r. Główna Kwatera ZHP podjęła uchwałę o tworzeniu wydawnictwa. Celem jego działalności było: „redagowanie, wydawanie oraz zbyt pozycji metodycznych i instruktażowych materiałów repertuarowych czasopism i innych tytułów książkowych w zakresie potrzeb ZHP oraz podejmowanie innych zleconych prac wydawniczych dla potrzeb harcerstwa”.

Siedziba wydawnictwa mieściła się w Warszawie przy ulicy Konopnickiej 6. W budynku tym (należącym niegdyś do młodzieżowej organizacji YMCA) znajdowała się także Kwatera Główna ZHP oraz komórka zarządzająca oficyną z ramienia związku, czyli Biuro Turystyczno-Wydawnicze. Przedsiębiorstwo posiadało trzy magazyny: główny – mieszczący się na ul. Konopnickiej 6, który prowadził bieżącą sprzedaż, oraz dwa dodatkowe – w Śródmieściu (ul. Polna 34) i na Targówku (ul. Księcia Ziemowita 51a), gdzie składano większą część nakładów, a także tytuły trudno zbywalne. Oficyna nie posiadała własnych magazynów papieru.

W swojej kilkunastoletniej historii Wydawnictwo Harcerskie miało 4 dyrektorów. W latach 1958–1961 oficyną kierował Jan Kinast związany z harcerstwem od lat 30., drużynowy konspiracyjnych Szarych Szeregów, więzień KL Auschwitz, aktywny działacz powojennego ZHP. Od 1962 do 1972 r. stanowisko dyrektora piastował Janusz Maruszewski, uczestnik Powstania w szeregach Batalionu „Zośka”. Przyczynił się do wypromowania cieszącego się olbrzymią popularnością komiksu Tytus, Romek i A’Tomek autorstwa Henryka Chmielewskiego. Za jego kadencji nawiązano współpracę z podobnymi placówkami funkcjonującymi w ZSRR, NRD i Czechosłowacji. Lansował koncepcję powiązania publikacji z życiem harcerskim za pomocą masowych akcji społecznych, np. Lata Nieobozowego czy Klubu Zorro.

Wydawnictwo korzystało ze zróżnicowanych kanałów dystrybucji. Naturalnym odbiorcą repertuaru był Związek Harcerstwa Polskiego. Początkowo prowadzono wysyłkową sprzedaż książek oraz korzystano z sieci sklepów Centralnej Składnicy Harcerskiej. Czasopisma rozprowadzano za pośrednictwem prenumeraty. Wydawnictwu powierzano edytorskie opracowanie regulaminów, okólników, a nawet druków akcydensowych w postaci książeczek harcerskich, kalendarzyków, rozmaitych niezbędników przydatnych w obozowej działalności. Z taką służebną działalnością związana była strategia przekazywania stosunkowo dużej liczby gratisów.

Zakładano, że książka harcerska nie musi dotyczyć bezpośrednio życia samej organizacji, a tematyka proponowanej literatury powinna także cieszyć się zainteresowaniem młodzieży niezrzeszonej. Prezentując takie poglądy, odwoływano się do wydawnictw dla nastolatków działających na zachodzie Europy. Również literatura instruktorska miała stosunkowo szerokie spektrum tematyczne, czego przykładem może być wydana w 1963 r. praca zbiorowa „Pedagogika podwórkowa” poświęcona animacji czasu wolnego. Z doświadczeń harcerskich wynikły pomysły na książki-quizy czy książki-zabawki. W pierwszych latach działalności nie wydawano beletrystyki. W drugiej połowie lat 60. pojawiły się już jednak utwory stricte literackie. Poruszały one przede wszystkim problematykę moralno-obyczajową i miały za zadanie kształtowanie właściwych postaw życiowych. W roku 1966 ukazał się słynny komiks harcerski o Tytusie, Romku i A’Tomku Henryka Chmielewskiego. Do 1976 r. wydano tu 10 jego części, a inicjatywa ta była dalej kontynuowana przez Młodzieżową Agencję Wydawniczą.